Batzuetan, babesgabetasun egoera desberdinak direla eta, haurrak edo nerabeak ezin dira beren familiekin bizi, beren interes gorena dela eta. Kasu horietan, Estatuak beharrezko babesa emateko eta zaintza alternatibo bat eskaintzeko betebeharra du. Espainian, adingabeen babesaren arloko eskumena Komunitate Autonomoei eta Hiriei dagokie, haurtzaroaren babesean eskumena duten erakunde publikoei, eta hauek, era berean, araudi erregulatzaile propioa dute halako egoeretarako.
Estatu mailan, Ministroen Kontseiluak onartu zuen 2022ko uztailaren 5ean, eta honek ondoko helburu ezarri zuen: “Desinstituzionalizazioa 2030erako, haurrak babesteko sisteman 10 urtetik beherako inor ez dadin bizi baliabide erresidentzial batean eta ez dauden 30 plaza baino gehiagoko zentroak (salbu lehen harrera).
Aipatutako 26/2015 Legearen Hirugarren Xedapen Gehigarriak ezartzen du Gobernuak Komunitate Autonomoekin lankidetzan arituko dela estandarren gutxieneko eta irizpide komunen ezarpenera, kalitate eta irisgarritasunaren inguruko lege honen aplikazioan lurralde osoan eta, nolanahi ere “Kalitate eta irisgarritasun estandarrak, harrera-erresidentzialeko zentroetako zerbitzu mota bakoitzeko instalazioak eta hornikuntza. Erakunde horien antolamendua eta funtzionamendua familia antolaketa ereduak jarraitzera bideratzeko neurriak hartu behar dira. Kudeaketan bikaintasun ereduak txertatzea.”
Kalitate eta irisgarritasun estandarrei buruzko irizpide komun batzuen proposamen bat garatzea helburu izanik, estatuaren eta hiriek eta autonomia-erkidegoek lankidetza eta parte-hartze metodologia baten bidez, 2019ko urriaren 2an Gizarte Zerbitzuetako Batzorde Delegatuaren bileran onartu zen dokumentua garatu zen, “Harrera erresidentzialeko estaldura, kalitate eta irisgarritasunerako irizpideak”.
2021ean osatu zen esparru arautzaile hau Haurrak eta Nerabeak Indarkeriaren aurrean Babesteko ekainaren 4ko 8/2021 Lege Organikoaren onarpenarekin.
Jarraituz, Haurren Babespeko Esumeko Berezko Zerbitzuak Babes Publikoen Baimen-Administratzen duen Sexu Abusuak Borrokatzeko Ekintza Plana, 2022ko maiatzaren 5ean onartua, beste gai batzuen garrantzia jasotzen zuen, 2026a baino lehen 6 urtetik beherako haurrik edo neraberik ez dagoen egoitza-baliabide batean babestuta edo tutelatuta eta 2031a baino lehen 10 urtetik beherako haurrek ez dute erresidentzialeko zentrorik biziko.
Gainera, Europako Haurren Bermea Gauzatzeko Ekintza Plangintza (2022-2030), 2022ko uztailaren 5ean Ministroen Kontseiluak onartua, ondoko helburu ezarri zuen: “2030erako haurren babes sistemen parte diren inor ez dagoen 10 urtetik beherako inor ez da baliabide erresidentzial batean biziko.
Estatu mailako Komunitateetan zaintza eredu berrira eramateko estrategiak-desinstituzionalizazio prozesua (2024-2030), Gizarte Eskubideen, Kontsumoaren eta Agenda 2030eko idazkaritza-dependentea denak, halaber eskatzen du harrera erresidentzialerako alternatibak sustatzea eta hauen baldintza zainduagoetan garatzeari buruz. Ekimen honetan azpimarratzen da komunitatean egiten ari den harreraren testuinguruan kontaktua eta parte-hartzea lehentasuna izatea.
Espainian haurren babeserako harrera-erresidentzialak diren zentroen bigarren ikerketaren azterketa, 2025ean egin zen entitateko Nuevo Futurok, helburu gisa du harrera-erresidentzialak diren zentroen egoeraren ezagutza eguneratzea, babes eta arautegiaren alorrean gure herrialdean. Egunen policien eta estrategien garapen maila, koordinatuarekin batera betetzea neurtzen du, guztira eredu homogeneo eta babesleak garatuz, autonomia-erkidego guztien kontsentsua eta konpromisoarekin, arreta lepoa jarriz tamaina txikiko eta komunitatean integratutako zentroetan, eta nazio eta nazioarteko gidalerroak markatzen dituztenak dira. Alde komparatibo baterako, lehen azterketa kontsulta daiteke 2022koaz.
Gaur egun, aipatutako estandarrak berrikusten ari dira 2024ko azaroaren 13tik 27ra bitartean kontsulta publikoaren bidez, Haurren, haur eta nerabeen erresidentzialaren sisteman estandarrak zehazteko Dekretuaren Proiektua egun dira.
Automatikoki itzulia OpenAI-rekin gaztelaniatik